روانشناسی
براساس گزارش موسسه روان‌پزشکی و روان‌درمانی وین کی , سازمان بهداشت و روان‌درمانی وین که در حال سازماندهی کنفرانس دوپامین با یکدیگر است , می‌گوید : " آزاد شدن بیش از حد دوپامین در لحظه نادرست می‌تواند منجر به یک اهمیت غیرقابل‌توجیه شود . این می‌تواند منجر به جنون , توهم و حتی اسکیزوفرنی شود . " هنوز مشخص نیست که چگونه این آزادی بیش از حد رخ می‌دهد و تحقیقات خاص در حال انجام است تا به این نتیجه برسد .
با این حال , مرکز تحقیقات مغز در وین وین توانسته یک علت بیماری پارکینسون را توضیح دهد : گروه کاری به رهبری دانشمند برنده جایزه, کمبود دوپامین در نواحی خاصی از مغز را پیدا کرد و آن را به عنوان ماشه بیماری تشخیص داد . به همین دلیل , او قادر به نشان دادن این مطلب است که فرد نمی‌تواند به سادگی " بالا " دوپامین " " را نشان دهد , در نتیجه او نوعی " پیش‌ساز " را ایجاد کرد , که پیش‌ساز دوپامین است . این به افزایش غلظت دوپامین در سلول‌های بنیادی مغز کمک می‌کند .
داروهای ضد جنون مرتبط با افزایش خطر ذات‌الریه در افراد مبتلا به آلزایمر
منبع :
دانشگاه شرقی فنلاند
خلاصه :
طبق تحقیقات جدید , داروهای ضدروان پریشی با افزایش خطر ابتلا به ذات‌الریه در افراد مبتلا به آلزایمر ارتباط دارند . خطر ابتلا به پنومونی در شروع درمان ضد جنون , بالاترین و در مصرف طولانی‌مدت نیز افزایش یافت . تفاوت عمده‌ای بین داروهای ضدروان پریشی رایج مشاهده نشد .
طبق تحقیقات جدید دانشگاه شرقی فنلاند داروهای ضدروان پریشی با افزایش خطر ابتلا به ذات‌الریه در افراد مبتلا به آلزایمر در ارتباط هستند . خطر ابتلا به پنومونی در شروع درمان ضد جنون , بالاترین و در مصرف طولانی‌مدت نیز افزایش یافت . تفاوت عمده‌ای بین داروهای ضدروان پریشی رایج مشاهده نشد .
ذات‌الریه بعنوان یکی از دلایل اصلی مرگ در هشدار سریع fda در مورد استفاده از داروهای ضدروان پریشی برای درمان علائم رفتاری و روانشناختی جنون ذکر شد . از آن زمان به بعد , داروهای ضدروان پریشی با خطر ابتلا به ذات‌الریه در چندین مطالعه ارتباط داشته‌اند , اما مطالعات بین افراد مبتلا به جنون نادر بوده‌است . با این حال , تقریبا ً یک سوم شرکت‌ها با بیماری آلزایمر از داروهای ضدروان پریشی استفاده می‌کنند .
ارتباط بین داروهای ضد روان‌پریشی و مرگ و میر ناشی از پنومونی در بیماران مبتلا به پنومونی در سراسر کشور بررسی شد . مطالعه حاضر از نوع توصیفی - مقطعی بود . افرادی که از داروهای ضدروان پریشی استفاده کرده بودند یا در یک سال قبل از شروع پی‌گیری دچار ذات‌الریه شده بودند , از مطالعه حذف شدند . نتایج با هم مقایسه شدند .
میزان ابتلا به پنومونی وابسته به سن در طی دوران استفاده از داروهای ضد جنون در افراد مبتلا به آلزایمر مشابه بود . ~~~ در حالی که احتمال ابتلا به پنومونی در افراد مبتلا به آلزایمر در افراد مبتلا به آلزایمر بیشتر بود . بنابراین , استفاده از داروهای آنتی سایکوتیک ناشی از یک خطر دو برابر پنومونی در افراد مبتلا به بیماری آلزایمر و حتی افزایش خطر نسبی بالاتری نسبت به بیماری آلزایمر است .
منبع سایت علم روز